Jestem zdania, że ludzie nadmiernie przesądni raczej ściągają myślami swoje nieszczęścia niż kot czy zbite lustro im owe ześle.
Oto mój egzemplarz "szatańskiego" :D stwora, który choć nie jest czarny, ale swoje ma za skora. 
Jak widać jest skazą na moim wizerunku, bo swoim umaszczeniem nie
szkodzi i co gorsze przez drogę nikomu nie przebiega, bo drogi w swoim
zasięgu nie ma. W życiorysie miałam czarnego kota, nie ze względów czarowania, czy tez zamiarem wykorzystania jego domniemanego złego omenu.
Nigdy nic złego mnie z jego powodu nie spotkało, ale ludziom, którzy
przebierają w kotach, bo im kolor nie odpowiada, mowie stanowcze : NIE! Ten się przypętał sam, po czasie zdecydował się na nas nie syczeć i prychać, zepsuł nam psa z instynktem myśliwskim i teraz jedzą z jednej michy.
Podsumowując: każdy kot bez względu na swoje umaszczenie, rasę, wielkość i wiek, wnosi do domu pozytywna energie. Tylko trzeba się liczyć, ze co jakiś czas trzeba dokupić rozbita doniczkę.
